سیاستمداری مرموز، عمل‌گرا و غیرقابل پیش‌بینی؛ «آنگلا مرکل» [Angela Merkel]، صدراعظم آلمان، سالها است که به‌عنوان رهبر بزرگترین اقتصاد اروپا، دنیا را مبهوت خود کرده است. او را «صدراعظم دنیای آزاد» می‌شناسند و بارها از سوی نهادهای مختلف به‌عنوان بزرگترین رهبر جهان برگزیده شده است. با دارالترجمه آلمانی کتیبه همراه شوید تا شما را با بانوی آهنین آلمانی آشنا کنیم
آنگلا دورتیا کاسنر [Angela Dorothea Kasner]، در ۱۷ ژوئیه ۱۹۵۴ در شهر هامبورگ به دنیا آمد. در آن زمان، آلمان پس از جنگ جهانی دوم دوپاره شده بود و پرده‌ای آهنین شرق و غرب را از هم جدا می‌کرد. او در حالیکه تنها یکسال داشت، به همراه خانواده‌اش به آلمان شرقی مهاجرت کردند و پدرش به عنوان کارشناس الهیات پروتستان، در کلیسای برلین-براندنبرگ مسئولیت‌های مختلفی را برعهده گرفت.
از همان کودکی آنگلا دختری متفاوت از سایر هم‌جنس‌هانش بود. به خاطر موهایش کوتاهش از سوی همکلاسی‌هایش مسخره می‌شد. علاقه‌هایش نیز به ریاضیات و فیزیک بیشتر تمایل داشت. او همجنین در زبان روسی بسیار مستعد بود و توانست در المپیاد این رشته شرکت کند.
او که به شدت شیفته فیزیک بود، در ۱۹۷۳ وارد دانشگاه لایپزیگ شد و در همان‌جا نیز با «اولریش مرکل» ازدواج کرد. گرچه این ازدواج چهار سال بعد به جدایی انجامید، اما نام مرکل برای همیشه بر آنگلا باقی ماند. این دو در این سالها به برلین شرقی رفتند و در آنجا در موسسه مرکزی شیمی فیزیک آکادمی علوم برلین به کارهای تحقیقاتی می‌پرداختند. آنگلا مرکل در سال ۱۹۸۶ دکترایش در رشته شیمی فیزیک را با نمره عالی کسب کرد.
فضای سیاسی آلمان در طول جنگ به شدت پرتنش و ملتهب بود. سایه جنگ اتمی همواره بر سر این کشور وجود داشت و زخم‌های ناشی از شکست در جنگ دوم جهانی همچنان مردمان این سرزمین را می‌آزرد. آنگلا مرکل در چنین فضایی، با این که در آلمان شرقی زندگی می‌کرد، همیشه تمایلات سیاسی آزاد داشت و نسبت به نظام کمونیستی بدبین بود. فروپاشی دیوار برلین در سال ۱۸۹۸ فضا را برای گرایشات آزادی‌خواهانه و دموکراتیک مرکل باز کرد و او توانست راه خود را به دنیای سیاست باز کند. در آن دوره او عضویت حزب «بیداری دموکراتیک» را داشت و به عنوان سخنگوی این حزب فریادهای آزادیخوانه را از شرق به غرب ارسال می‌کرد.
وی که تا ۱۹۹۰ در اداره مطبوعات و اطلاعات آلمان کار می‌کرد، به عضویت حزب دموکرات مسیحی آلمان درآمد و از این راه وارد مجلس این کشور شد. وی از همان ابتدا شایستگی‌هایش را به عنوان یک زن مقدر و یک سیاستمدار باهوش نشان داده بود. در ژانویه ۱۹۹۱، صدراعظم وقت آلمان، هلموت کول، او را به عنوان وزیر بانوان و جوانان آلمان منصوب کرد. بین سالهای ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸ نیز وزارتخانه محیط‌زیست در اختیار آنگلا مرکل بود که نقش مهمی در آن بازی کرد.
آنگلا مرکل که سالها بود به حزب دموکرات مسیحی آلمان پیوسته بود، به عنوان عضوی موثر در حزب شناخته می‌شد. در آنها سالها اما این حزب وضعیت چندان مناسبی نداشت. در انتخابات سال ۱۹۹۸ حزب شکست خود و در سال ۱۹۹۹ به رسوایی‌های مالی به شدت مورد انتقاد گرفت. مرکل با نقدهای تندی که به رهبری حزب وارد آورد، موفق شد در سال ۲۰۰۰ به عنوان نخستین زن در تاریخ این حزب، سکان آن را به عنوان رهبر به دست گیرد.
سال ۲۰۰۵ سالی بزرگ برای آنگلا مرکل بود. حزبی که او رهبری‌اش را در شرایطی بسیار دشوار به عهده گرفته بود، با پیروزی در انتخابات موفق شد جایگاه اکثیرت را در پارلمان به دست آورد و او به سمت صدراعظمی این کشور قدرتمند منصوب گردد. وی تا به امروز، ۱۳ سال است که این کرسی را در اختیار دارد و در این مدت توانسته توانمندی‌هایش را به رخ بزرگترین مردان عرصه سیاست در جهان بکشاند.
از بزرگترین بحران‌هایی که آلمان تحت حکومت مرکل با آن روبه‌رو، بحران‌های اقتصادی بود که اروپا در آن گرفتار آمد. بحران‌هایی که یونان را به کشوری ورشکسته نبدیل ساخت و اسپانیا را تا مرز نابودی کشاند. علیرغم دشواری‌های بسیار، مرکل به شدت بر سر حفظ اتحادیه اروپا ایستادگی کرد و با اراده‌ای محکم این نظام را از این بحران بیرون کشید.
از جمله ویژگی‌های سیاست مرکل بر آلمان، گرایش او به سمت آمریکا بوده است. وی در طول دوران رهبری‌اش بر آلمان، از همسایه و متحد سنتی‌اش، فرانسه، فاصله گرفت و به سمت آمریکا گرایش نشان داد تا جاییکه آلمان حتی از حمله نظامی آمریکا به عراق حمایت کرد و با مخالفت‌های بسیاری از سوی احزاب داخلی نیز روبه‌رو شد.
اجازه به بیش از یک میلیون مهاجر سوری به آلمان نیز از دیگر تصمیمات غیرقابل‌پیش‌بینی و غیرمنتظره آنگلا مرکل بود که جنجال‌های زیادی را در این کشور و اروپا به راه انداخت. گرچه این اقدام از سوی سازمانهای حقوق بش به شدت مورد استقبال قرار گرفت، اما خانم مرکل نگاهی ورای مسائل انسانی به این مساله دارد. با توجه به وجود صنایع قدرتمند در آلمان، این کشور همواره با بحران نیروی کار مواجه بوده است. آنگلا مرکل با این اقدام تلاش کرد تا گامی مهم در توسعه نیروی کار ارزان برای کشورش بردارد.
در طول مذاکرات هسته‌ای با ایران، آنگلا مرکل از مهمترین حامیان این توافق بود که در نهایت به برجام انجامید. وی حتی پس از خروج آمریکا از این توافق نیز، حمایت خود را علنا و رسما از این معاهده اعلام کرد و آن را الگویی مناسب برای گسترش به سایر نقاط جهان دانست.
آنگلا مرکل پس از جدایی از همسر اولش، با «یواخیم زاور» [Joachim Sauer] ازدواج کرد. او هرگز بچه‌دار نشده است، اما از دو پسر زاور که مربوط به ازدواج قبلی‌اش است نگهداری می‌کند.